Poniedziałek z lekturami szkolnymi

Hejka hej ^^

Jak tam Wam idzie w szkole? :). Temat naszej pogawędki jest dzisiaj iście szkolny, dlatego pytam :). Ale jak widać także związany jest z książkami :D. Ale ale, może trochę teraz z naszego życia. Wróciłyśmy ładnie z Tessą z biwaku integracyjnego, było bardzo fajnie ;). Teraz mamy strasznie dużo prac domowych, ale jakoś dajemy sobie radę. Przejdźmy więc do sedna sprawy ^^.

Chciałabym dzisiaj z Wami porozmawiać o lekturach szkolnych. I w ogóle o szkole, bo ostatnio nasunęły mi się pewne przemyślenia. Tak więc zaczynajmy naszą zabawę ^^.

Na ostatnim polskim przerabialiśmy fragment tekstu Platona "Państwo". Wiecie, ten o jaskini i ludziach tam przykutych... No nieważne. W każdym bądź razie po kilkakrotnym przeczytaniu tego tekstu doszłam do pewnych wniosków. Mianowicie, że każdy widzi to co chce, człowiekiem oświeconym jest filozof i każdy inny człowiek, który będzie chciał dostąpić tej wiedzy, oślepnie od tego światła. Takie tam przemyślenia licealistki. Przychodzę na lekcję, dzielę się swoimi przemyśleniami i dowiaduję się, że bardzo źle myślę i mam myśleć i rozumieć ten tekst tak samo jak nauczyciel.

Zmierzam do tego, że dla mnie jest to niedorzeczne. Jeżeli jest polecenie: "Powiedz, jak rozumiesz przeczytany tekst", to powinniśmy to sami rozumieć, a nie tak jak wymaga tego od nas nauczyciel. A zapytał ktoś Platona? Czuję się przez to ograniczana i ogłupiana :/. No bo podobnie do tego, czy ja wiem, czy to akurat Platon miał na myśli? W szkole powinniśmy także uczyć się dochodzenia do własnych wniosków, takie jest moje zdanie.

A wracając do lektur szkolnych, moim zdaniem one także są już niewypałem i taka jest intencja tego

"Poniedziałku z...". Czy dobrze Wam się czytało "Krzyżaków" lub starożytne tragedie i komedie? Jeśli tak to oczywiście nic do Was nie mam, każdy ma swój gust, ale jeśli nie to witam w klubie. Dziecko zaczynające swoją przygodę z czytaniem od lektur szkolnych z góry jest przypisywane do kategorii tych, co w przyszłości nie będą lubili książek. Niektóre z lektur są już tekstami niezrozumiałymi dla nas, co jeszcze bardziej utrudnia sprawę. Owszem, znajdzie się kilka perełek, ale czemu nie możemy czytać tego, co chcemy i z tego pisać eseje i inne prace zaliczeniowe? A "Krzyżaków" przeczytamy w wieku 40-50 lat, kiedy (może) będziemy potrafili to zrozumieć. Amen.

Więc apeluję do wszystkich wyżej postawionych: może byśmy przeorganizowali listę szkolnych lektur? Tak, żeby szerzyć czytelnictwo, a nie wręcz przeciwnie? Jeśli mogę, to proszę o zastanowienie się nad taką opcją.

A jakie są Wasze odczucia w tej sprawie? Lubicie lektury szkolne? Macie swoją ulubioną (moja to Dzieci z Bullerbyn)? A taką, której nienawidzicie (za długo by wymieniać...)? Też macie takie odczucia na lekcji języka polskiego? A może na innych lekcjach? Dziękuję za uwagę i zapraszam do dyskusji ^^!

Nie dajcie się i do zobaczenia już niedługo :)

Luriko